Enkele jaren geleden, kwam ik via man en kinderen in aanraking met het boulderen. Boulderen is een vorm van klimmen tot 4,5 meter hoogte, zonder touwen, maar met valmatten. Je kunt het binnen doen, maar mooier nog is de buitenvariant, bijvoorbeeld op de prachtige reuzekeien in de bossen van Fontainebleau, net onder Parijs. Jaarlijks trekken we in NKBV-verband met een groep gezinnen naar een camping municipal midden in het gebied, met een uitstekende bakker op loopafstand als USP.
Wrijving en grip
Bij boulderen draait het (voor mij) om twee dingen. Wrijving en grip. Met speciale – buitengewoon oncomfortabele – klimschoentjes en een borsteltje om ze enigszins zandvrij te houden, probeer je tegen een rots op te komen op basis van wrijving tussen je schoenen en de rots. Je handen zoeken intussen grip aan een richeltje voor je vingertopjes of mooier nog een stevige rand waar je aan kunt optrekken. En zo klauter je naar boven, min of meer op de door de routemakers aangeduide plaats.
Vertrouwen op de wrijving tussen de rots en mijn voeten vind ik spannend. Ik ben toch vaak bang om weg te glijden (en onzacht met de rots in aanraking te komen). Het liefst geeft een mooie inham in de rots (een “bak”) grip voor mijn hand. Het nadeel daarvan is dat je heel snel verzuurde armspieren hebt. En dat is zonde. Mijn leerdoel is te vertrouwen op de wrijving en meer kracht uit mijn benen, dan uit mijn armen te halen. Dat vergt nog veel oefening.
Ontspanning door inspanning
Buiten boulderen is voor mij een geliefde bezigheid. De fysieke inspanning in de natuur geeft een prettige ‘reset’ aan lichaam, geest en het dagelijks bestaan. Het is een persoonlijke uitdaging om elke rots te ‘overwinnen’.
Toch doe je het niet alleen, want mede-boulderaars staan achter je, met tips voor de volgende stap of een helpende hand als je dreigt te vallen. ’s Avonds terug op de camping op houtvuur een potje koken, maakt het helemaal af (een koude Kronenbourg daarbij natuurlijk niet te vergeten).
Grip op projecten
Wat is de link tussen het boulderen en de advocatenpraktijk? Ik sluit graag aan op de blog van mijn collega Britt Loeffen. Mensen die hopen ons nooit nodig te hebben, zouden eens kennis moeten maken met onze cliënten die dank zij onze inzet, grip hebben gekregen op hun projecten. Want alhoewel wij regelmatig procederen, bestaat het grootste deel van onze dienstverlening uit adviseren of (een vorm van) projectmanagement.
Wij helpen ondernemers die op wrijving proberen een rots over te klimmen (en dat misschien ook wel eens spannend vinden), aan grip. Stevige randen waaraan ze zich kunnen optrekken om met succes hun doel te behalen. Een beetje spierpijn nemen ze voor lief, maar samen proosten we na afloop, voldaan op het eindresultaat. En aan het einde van de dag, is dat waar het om gaat. Caren Schipperus