Al jarenlang sluimert in Nederland het debat over het vrouwenquotum. Ik heb daar altijd gemengde gevoelens bij. Aan de ene kant denk ik dat iedereen gelijke kansen heeft om een bepaalde plek in de top van wat dan ook te bereiken, als je er maar hard genoeg voor werkt. Daarbij gaat het om kwaliteit, niet om of je man of vrouw bent.
Aan de andere kant heb ik zelf ervaren dat het moederschap alleen onder bepaalde omstandigheden (alles verloopt vlekkeloos, gedeelde zorg of een au-pair) geen roet in het eten gooit bij het betreden van de carrièreladder. Na aanvankelijke aarzelingen ben ik al enige tijd om, een vrouwenquotum is een paardenmiddel, maar wel een onvermijdelijke. De SER heeft in september geadviseerd een vrouwenquotum in te stellen. Vorige week maakte minister Van Engelshoven bekend dat zij hoopt een vrouwenquotum in te voeren.
Kom maar door met dat vrouwenquotum. Er is namelijk meer werk aan de winkel dan ik zelf had gedacht. Dat zit zo.
Onlangs sprak ik een man die bij een groot bedrijf werkt, waarvan de directie en de raad van commissarissen uitsluitend uit mannen bestaat. Op mijn vraag hoe dit zo gekomen was, kreeg ik met een verfrissende eerlijkheid het antwoord dat binnen het bedrijf vrouwen op dat niveau beslist niet serieus genomen zouden worden. Ze kenden ook nauwelijks vrouwen op hogere posities en zeker geen geschikte vrouwen. Hij knipperde niet eens met z’n ogen toen hij het zei.
Zaterdag hoorde ik op de radio dat de sint-intocht ‘rustig was verlopen’. Een merkwaardig bericht, waarvan je je afvraagt of je het echt op het nieuws hoort, of bij De Speld gelezen hebt. Ik kreeg toen een idee, dat bij nader inzien minder origineel was dan ik had gedacht.
Nu Amerigo met pensioen is en we toch bezig zijn de tradities inzake zwarte piet een beetje te moderniseren, moeten ‘wij vrouwen’ de gelegenheid maar eens aangrijpen om aan de stoelpoten van de goedheiligman te gaan zagen. Want hoe gedateerd is het om een mannelijke katholieke geestelijke de dienst uit te laten maken? Dat is toch geen rolmodel meer, voor onze zonen en dochters?
Ik stel het volgende voor. De jurk houden we er in (in mijn geval wel een beetje inkorten). We doen er paar kekke hakken onder. De mijter pimpen we tot een vrouwelijk model. We noemen haar Sinterklara. Met Sinterklara geven we het vrouwenquotum een kickstart. #Ozosnel
Caren Schipperus