Nooit kunnen denken dat onze familie een (strafrecht-)advocaat nodig zou hebben. Niet dat hij ons moest verdedigen. Gelukkig stonden wij niet in de beklaagdenbank.
Nee, we werden geconfronteerd met het overlijden van mijn zuster. In de bloei van haar leven ziek geworden. Ernstig ziek geworden, toen uit het leven weggerukt. Vergiftigd door een man die kort daarvoor met haar was getrouwd. Om het geld, weten we nu. Als normale, nette familie sta je dan écht ontredderd naar elkaar te kijken. Wat nu?
Politie was natuurlijk direct in actie en de man in kwestie werd snel opgepakt, maar als nabestaanden, want we waren formeel niet eens slachtoffer, sta je ineens aan de zijlijn van je eigen leven. Op dat moment kwamen wij via via in contact met Frank Janzing. Frank heeft ons bijgestaan. Uitgelegd wat er in dit soort situaties gebeurt. Begrip bijgebracht voor hoe deze complexe rechtszaken lopen.
Tot geduld gemaand in een periode dat wij natuurlijk al precies wisten wat er aan de hand was, maar de rechtsgang zijn beloop nog moest krijgen. Contacten onderhouden met het Openbaar Ministerie. Gesprekken gearrangeerd met de officieren van Justitie. Ons gesteund tijdens de schokkende zittingsdagen. En dat vijf jaar lang.
Uiteindelijk kregen we door Frank toch het gevoel dat we ook als nabestaanden een bijdrage konden leveren aan de afwikkeling van deze zaak. We hadden iemand naast ons staan in de moeilijkste periode van ons leven.
Alfred Heij, broer van het slachtoffer in de “Wageningse gifmoord-zaak”